Zwervers van Parijs

Na 3 weken Parijs valt me een ding erg op, je ziet hier heel veel zwervers en daklozen. Vooral in de metro's. Meestal zijn het mannen, die soms in groepjes opgerold in een hoekje samen liggen te slapen overdag. Of soms ligt iemand zomaar in een hoekje, zonder deken, kussen of spullen. De metro's zijn behoorlijk warm in vergelijking met de temperatuur buiten. Dus op die manier hebben ze het in ieder geval niet koud.
Er zitten ook overal mensen te bedelen of soms proberen ze wat muziek te maken in de metro om wat te krijgen. In Nederland wordt je nauwelijks geconfronteerd met zwervers en daklozen. In Parijs kom je dagelijks tientallen van dit soort mensen tegen. Je kijkt er bijna niet meer van op na 3 weken.

Gisteren stond er een net vrouwtje in het metro station, met alleen een bordje "Ik heb honger". Het had zo mijn eigen moeder kunnen zijn. Op een of andere manier raakte dit me. Ik zag dat iemand haar een banaan gaf, waar ze duidelijk blij mee was.
De metro's zijn ontzettend druk, vooral in de spits. Er lopen honderden, misschien wel duizenden mensen langs. En bijna niemand geeft wat.
Wat is het verhaal achter zo'n vrouwtje? Ik zal het nooit weten, want je loopt door, naar huis zoals iedereen... Je hebt genoeg te eten, een dak boven je hoofd en een warm bed. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is.